Encyklopedia pojęć hydraulika, słowniczek wyrazów hydraulicznych

person Autor: Wojciech Moskal list W: Główna kategoria W: comment Komentarzy: 0 favorite Wyświetleń: 3149

Hydraulik jest fachowcem trudniącym się realizacją systemów wodno-kanalizacyjnych w różnego typu budynkach. Na co dzień posługuje się on szerokim zestawem pojęć specjalistycznych, które dla przeciętnego człowieka niekoniecznie będą znajome i zrozumiałe.

Słowniczek pojęć:

Hydraulika - dziedzina hydromechaniki, zajmująca się opisem ruchu cieczy uproszczonym do jednego wymiaru przestrzennego.

Bryła parcia - bryła geometryczna, która po wypełnieniu cieczą wywołuje swoim ciężarem takie obciążenie ściany jak parcie tej cieczy.

Bryła parcia poziomego - trójwymiarowy wykres rozkładu wysokości ciśnienia działającego na rzut danej powierzchni na płaszczyznę pionową.

Bryła parcia pionowego - trójwymiarowy wykres rozkładu wysokości ciśnienia działającego na rzut danej powierzchni na płaszczyznę poziomą.

Ciągłość ośrodka (continuum) - teoria polegająca na przyjęciu, iż wszystkie nieskończenie małe elementy ośrodka mają te same własności mechaniczne.

Ciśnienie - siła nacisku (oznaczana jako F) przypadająca na jednostkę powierzchni (A).

Elementy rurociągu - gałąź czyli odcinek rurociągu o stałych parametrach prowadzący stały wydatek lub charakteryzujący się jednostajnym rozbiorem wody; węzeł czyli połączenie w jednym punkcie kilku gałęzi; oczko czyli układ gałęzi rurociągu, który umożliwia przepływ pomiędzy dwoma węzłami dwiema różnymi drogami.

Hydrostatyczny rozkład ciśnienia - przestrzenny rozkład ciśnienia wewnątrz nieruchomej cieczy w jednorodnym polu grawitacyjnym.

Kinematyczny współczynnik lepkości (V) - stała proporcjonalność pomiędzy siłami tarcia wewnętrznego w ruchu laminarnym a poprzecznym do kierunku ruchu przyrostem prędkości cieczy.

Kolektor - kanał o przekroju zamkniętym, w którym odbywa się przepływ ze swobodnym zwierciadłem.

Lepkość - zdolność cieczy do stawiania oporu podczas ruchu jej elementów względem siebie.

Lewar - rurociąg grawitacyjny, którego oś przebiega na pewnym odcinku ponad zwierciadłem wody w zbiorniku zasilającym.

Linia wodna (linia pływania) - kontur powierzchni pływania.

Metacentrum - punkt przecięcia linii działania wyporu z osią pływania przy niewielkim wychyleniu ciała z położenia pływania.

Natężenie przepływu płynu - objętość płynu przepływająca przez daną ograniczoną powierzchnię w jednostce czasu.

Oś pływania - prosta przechodząca przez środek wyporu i środek ciężkości ciała znajdującego się w położeniu pływania.

Otwarta sieć rurociągów - rurociąg złożony z kilku gałęzi, w którym przepływ pomiędzy dwoma punktami może odbywać się tylko po jednej drodze.

Położenie pływania - położenie ciała pływającego, przy którym wypór równoważy ciężar ciała, a środek ciężkości i środek wyporu znajdują się na jednej prostej pionowej.

Powierzchnia elementarna - sytuacja, w której każdemu punktowi rzutu poziomego lub pionowego danej powierzchni odpowiada tylko jeden jej punkt.

Powierzchnia pływania (wodnica, pole pływania) - powierzchnia przekroju ciała, pozostającego w położeniu pływania, płaszczyzna zwierciadła cieczy.

Prędkość lokalna płynu - długość drogi pokonywanej w jednostce czasu przez poruszający się element płynu.

Przepływ w rurociągu - przepływ, w którym ciecz wypełnia całą objętość kanału o przekroju zamkniętym.

Ruch jednostajny - ruch płynu ze stałą prędkością.

Ruch krytyczny - ruch, w którym energia strumienia, przy zadanym przepływie i geometrii koryta, osiąga minimum.

Ruch laminarny (uwarstwiony) - gdy poszczególne strugi płynu nie mieszają się ze sobą ślizgając gładko po sobie, dlatego też prędkość ruchu pozostaje stabilna, a opory ruchu są liniową funkcją prędkości.

Ruch nadkrytyczny (spokojny) - ruch, w którym prędkość przepływu jest mniejsza od prędkości krytycznej.

Ruch niejednostajny (zmienny) - ruch płynu z prędkościami zmieniającymi się wzdłuż strumienia.

Ruch nieustalony (nietrwały) - ruch płynu z prędkościami zmieniającymi się w czasie.

Ruch opóźniony - niejednostajny ruch płynu z prędkością malejącą wzdłuż strumienia.

Ruch podkrytyczny (rwący) - ruch, w którym prędkość przepływu jest większa od prędkości krytycznej.

Ruch przyspieszony - ruch niejednostajny płynu z prędkością wzrastającą wzdłuż strumienia.

Ruch turbulentny (burzliwy) - gdzie dochodzi do intensywnego mieszania strug, a ich przebieg jest trudny do przewidzenia, stąd występują pulsacje prędkości, a opory ruchu są proporcjonalne do kwadratu prędkości.

Ruch ustalony (trwały) - ruch płynu z prędkościami stałymi w czasie.

Rurka piętrząca (Pitota) - pionowa rurka piezometryczna tkwiąca dolnym, zagiętym w kierunku przeciwnym do przepływu, końcem w strumieniu cieczy.

Rurociąg grawitacyjny - rurociąg, w którym ruch został wywołany przez różnicę wysokości pomiędzy wlotem a wylotem.

Rurociąg prosty - rurociąg, w którym przepływ odbywa się wzdłuż jednej linii.

Rurociągi równoległe - sieć pierścieniowa zawierająca tylko dwa węzły - rozdzielczy i zbiorczy.

Rurociąg ssawny - rurociąg, w którym ruch został wywołany przez obniżenie ciśnienia na wylocie.

Rurociąg szeregowy - rurociąg prosty składający się z odcinków o różnych średnicach.

Rurociąg tłoczony - rurociąg, w którym ruch został wywołany przez podwyższenie ciśnienia na wylocie.

Rurociąg wydatkujący po drodze - rurociąg, w którym ruch odbywa się wzdłuż jednej gałęzi, ale występuje zmniejszanie się przepływu z długością rurociągu.

Sieć pierścieniowa rurociągów - rurociąg złożony z kilku gałęzi, w którym przepływ jego dowolnymi dwoma punktami może odbywać się wieloma drogami.

Sprzężenie hydrauliczne - związek między głębokościami wody w dwóch przekrojach o różnym reżimie przepływu.

Syfon - rurociąg, którego oś przebiega na pewnym odcinku poniżej wylotu.

Symetria obrotowa - cecha ściany charakteryzującej się tym, że posiada jeden środek lub oś krzywizny. Wówczas linia działania wypadkowej parcia przechodzi przez ten środek lub przecina oś.

Środek parcia - punkt na ścianie, w którym przyłożona jest wypadkowa siła parcia.

Upust - wycięcie w ścianie zbiornika służące do odprowadzania wody, ze stanowiska górnego do dolnego.

Upust denny (otwór) - upustt ciśnieniowy, na którego powierzchnię działa od strony stanowiska górnego ciśnienie wody wyższe od atmosferycznego.

Upust powierzchniowy (przelew) - upust bezciśnieniowy, którego powierzchnię czynną ogranicza od góry swobodne zwierciadło cieczy. Warstwa wodonośna - obszar wypełniony gruntem wodoprzepuszczalnym zawierającym wodę.

Wyporność wagowa - ciężar cieczy wypartej przez ciało w położeniu pływania.

Wysokość ciśnienia - miara ciśnienia, wyrażana wysokością słupa cieczy wywołującego u swej podstawy równe co do wartości ciśnienie hydrostatyczne.

Wysokość metacentryczna - wysokość wzniesienia metacentrum ponad środkiem ciężkości ciała pływającego.

Zwierciadło piezometryczne - dla wód podziemnych jest to powierzchnia ekwibaryczna, na której ciśnienie wody w warstwie wodonośnej jest równe atmosferycznemu. 

Komentarze

Brak komentarzy

Zostaw komentarz

Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień

New Account Register

Already have an account?
Log in instead Lub Reset password